In het kille najaar
Als de regen onderscheidt
Wat ooit betoverende magie leek
En welke realiteit er werkelijk toe doet
En in de droeve winter
Als de sneeuw weigert te vallen
En het land eeuwig omhult lijkt
In een droeve vochtigheid
In het voorjaar
Als de zon nog niet ontwaakt is
Als de warmte dreigt te blijven
Waar de vogels zijn gevlogen
Voor de miezerregens
Droog de tranen uit de ogen
Van degene die u ooit
Getroost zou willen hebben
Er is immers neerslag genoeg...
Lia : | Vrijdag, april 08, 2005 19:41 |
prachtig ...ik hou wel van dit soort dichten... groetjes, Lia |
|
sunset: | Vrijdag, april 08, 2005 19:21 |
Mooie verwoording. Al blijft het een 'doordenken' (vind ik). Liefs / sunset |
|
Klaes: | Vrijdag, april 08, 2005 16:22 |
Krachtig neergezet en verfijnd, vr.gr. Klaes |
|
Nemesis: | Vrijdag, april 08, 2005 16:19 |
Bewonderend lees ik uw woorden en raak bevangen door de macht van uw zinnen. Hulde, zeker poëzie! |
|
Auteur: boemerangkind | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 08 april 2005 | ||
Thema's: |