Weer de dood…, 04-04-2005
Daar gaat mijn soort van oma
Weer één van de 7 in de afgelopen 5 maanden
Het gaat maar door, voort en voort
En het lijkt, alsof het nooit stopt
Weggenomen
Meegenomen
Voorgoed
Voorbij
Gedachteloos staar ik voor me uit
Hoofdpijn die er al is maar natuurlijk sterker wordt
Waarom
Duikt de dood op
Waarom
Was het nou niet weggebleven
En ging alles maar weer goed
Dan was zij met al die anderen nu nog in leven
En genieten van de mooie dingen
O zo zoet en leuk
Ik vraag me af
Waarom ik niet eerder met het idee kwam
Dat ik toch liever had dat ze me zagen
Afstuderen, groeien, genieten, en lastige dingen oplossen
Want nu is alles zo zinloos, alles zonder doel
Want gewoon klote en gebroken
Is hoe ik me nu voel !
De enige troost die er zou zijn
Is nu ver weg
En niet bereikbaar te omarmen
God is
Gewoon hopeloos en gevoelloos
Zo oneerlijk en genadeloos
Het is onvergefelijk…