Beppe’s lytse famke
Elk waensdeimiddei út skoale by beppe bôle iten en dan oant trye ûre bliuwe spylje, dan kimme mem thûs fan wurk.
Letter koe ik altyd even lâns komme om ge’sellich in kopkje tee te drinke.
En as ik problemen haw dan wiest jo der altyd om nei my te lústeren.
Dan joech jo my in wize ried, want jo begriep myn problenen, jo hast jimmers sels tsien bern opgefiede.
“Famke dyn heit hast wol in bytsje ge’lyk”, seist jo dan fake.
Of “mar do bist myn lytse fam” en “mar beppe hold wol fan dy, dat begrypst dy doch”.
Dêr in rûzje yn ‘er famylje kom ik no net mear by jo lâns en dat mis ik wol in bytsje krekt as jo wize ried en moaie fryske wurde.
Nettsjinsteade alles mis ik jo wol hier erch.
Dyn lytse fam.