Mañana caerás del árbol,
Mañana te desprendes de mi vida
Sin opción alguna,
Veré como te desconectas de mi ser
Como duele!
Aún más lejos; arrastrada
Por el viento estarás
Mañana empezará para mi el otoño
Mi árbol de amor
Perderá su hoja más preciada
Hoja que nunca secó,
Que siempre alimento
Siempre con el mismo amor,
El del primer día,
Que nunca durmio
Mañana se aleja
Ese amor que no conocía
En mi alma llueve
Porque mi corazón no deja de llorar
Y lo que es peor
Ya lo veía venir,
Tormenta ya anunciada
Aún asi no sé si es lo mejor
Lo veía venir,
Solo que no quería volver a sufrir
Como me dueles!
De herfst is begonnen in mijn ziel
(vertaling = geen gedicht)
Morgen val je van de boom,
Morgen maak je je los van mijn leven
Zonder enige optie,
Zal ik zien hoe je van mijn bestaan uit gaat
Wat doet het pijn!
Nog verder van mij;
Door de wind weggeblazen.
Morgen begint voor mij de herfst
Mijn liefdesboom
Zal zijn dierbaarste blad verliezen
Blad dat nooit uitdroogde,
Dat altijd gevoed werd
Altijd met dezelfde liefde,
Die van de eerste dag,
Die nooit sliep
Morgen zal ze weggaan
De liefde die ik nooit gekend heb
In mijn ziel regent het
Omdat mijn hart steeds huilt
En wat erger is
Ik zag het al komen,
Aangekondigde storm
Toch weet ik niet of dit het beste is
Ik zag het al komen,
Ik wilde alleen niet opnieuw lijden
Wat doet je pijn!