Met slapen bereik ik niets
Niet meer, eerst hielp het
Nu niet, nu wil ik wakker zijn
En schrijven gewoon door schrijven
Tot het weer dag is
En ik weg moet
Terwijl mijn lichaam dood is
Zal het moeten, wel
Weet het wel
Enige oplossing nu
Het gaat alleen niet
Wil het wel, geloof me alstublieft
Zo eenzaam heb ik me nog nooit gevoelt
Mensen zijn onbereikbaar
En ik heb het gevoel
Dat ze niet willen
Niet willen dat ik tegenstribbel
Maar dat ik alles braaf doe
Nee dat praat je je maar aan, dat moe
*do0sii*: | Zondag, maart 27, 2005 14:57 |
wow super mooi gedaan.. egt prachtig eerst wou ik ook alleen maar slapen zodat ik geen gevoel zou voelen maar dat is alleen maar wegl0pen, nu kan ik niet eens meer slapen.. heel veel sterkte k geef om je en je gedicten raken me.. liefs |
|
moongirl: | Zondag, maart 27, 2005 14:54 |
hey, mooi gedicht! Helaas niet met een plezierige aanleiding maar toch..Veel su6! Liefs moongirl | |
mell..: | Zondag, maart 27, 2005 13:37 |
moe is moe en moe is niet aanpraten.. net als liefde.. het is een gevoel.. net als pijn, haat ... enz..en jij bent moe laat je niets aanpraten :) xxxxx mell.. ook niet door mij :P |
|
Auteur: Lois | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 27 maart 2005 | ||
Thema's: |