Het verleden
Knusjes zie ik je liggen
op mijn oude zetel...
Maar wie ben jij ?
In je ogen zou ik willen kijken,
om te begrijpen...
maar je ontsnapt,
keer op keer...
Maar wat wil jij ?
Ik spreek je aan,
maar je luistert niet...
Maar wat doe jij hier ?
Hopeloos grijp ik naar je handen,
om je te stoppen...
ijskoud zijn ze !
Geschrokken verdwijn je weer...
Ik loop je na,
ik roep je na...
Vermoeid vraag ik naar je naam ...
Neerkijkend spreek je mij aan,
"vergeet mij, ik heb nooit bestaan"
Vlucht maar, verdwijn..
'k heb je herkend,
mijn verleden,
verleden tijd...
't zijt gij !
En ik laat je gaan,
ver van mij vandaan...
maar toch diep in mij
weet ik het...
je bent er
je blijft bestaan !