Onkruid.
Ik ben de Dood - mijn korte leven loopt
van het moment waarop jij wordt geboren
tot het niet te stoppen donker gloren
waar ouderdom een ieder heeft gestroopt
van hoop, en al wat zij eens heeft gehoopt
dat leven brengen zou. Vanaf de doorn
in de kroon van god, tot aan de ivoren
toren waar dichter zich tot koning doopt.
Ik ben de Dood - mijn korte leven loopt
synchroon met u. Ik vergeet geen sporen;
uw wezen wordt in wezen straks gesloopt.
En tóch, zo verklaarbaar als te voren
is het niet meer, klonk vanuit het koren
een vlinder, die als rups voorbij mij kroop.