Bloed

Bloed

Een druppel bloed smaakt zoet,
een dikke traan biggelt over mijn wang, die smaakt zout.
Ik weet dit is niet goed,
Mijn leven is één grote fout.

Soms had ik liever niet bestaan,
en dat ik was weggebleven.
Ik was liever de eicel voorbij gegaan.
Maar goed ik ben nou eenmaal in leven.

Heb wel toekomstplannen die ik waar wil maken,
het is alleen zo verdomt moeilijk om daarin te blijven geloven.
Het liefst lag ik heel de dag met mijn hoofd onder het laken,
en dan er heeeeeeel diep onder, met geen enkel haartje erboven.

Nooit meer pij en moeilijkheden,
tja kon ik het maar overdoen allemaal.
Maar alles behoort al tot het verleden,
Er komt een dag dat ik weer heel hard straal.

Geschreven door

*sproeten_snoet*

Reacties op dit gedicht

sproeten_snoet vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

hermelien de klein:	Woensdag, september 27, 2006 21:17
bij mij is het zo ik proef altijd tranen vooral thuis. en mijn leven kan niet veder gaan zo mijn leven eindigt vroeg. ik kan niet meer stralen zoals de zon dat doet ze hebben mijn vertrouwen afgenomen als je de redenen wilt weten lees dan mijn gedichten. xxx hermelien de klein

moi petite:	Woensdag, augustus 17, 2005 04:10
en dat stralen mag nu weer beginnen

Over dit gedicht

Auteur: *sproeten_snoet*
Gecontroleerd door: jo
Gepubliceerd op: 22 maart 2005
Thema's: [Angst] [Heimwee] [IK]