alles had hij voor elkaar
altijd hard gewerkt
twee lieve kinderen, zijn vrouw
maar iets niet gemerkt
hij was iets vergeten te doen
was alleen maar druk
hij vergat, die belangrijke zoen
liefde vervaagde, en het was stuk
Alles was te snel gegaan
huisje boompje beestje
niet meer kijken naar de maan
Liefde werd vriendschap
en irritatie ontstond
ze houden nog van elkaar
maar teveel zout in de wond
Voor hen was het niet erg
beide hebben zei hun liefde
ieder een ander..
Maar voor twee
kleine mensen is het moeilijk
Want ze snappen nog niet
wat er speelt
En nu wordt ik door verdiet
en een intens schuldgevoel geplaagd
want dit had ik niet voor hen bestemd
zij hadden nergens om gevraagd
Want zij verlangen naar
samenzijn met alle twee
en snappen het niet
als je zegt nee...
Het kan niet meer.....
Mamke: | Dinsdag, maart 22, 2005 19:44 |
Pijnlijk herkenbaar...... | |
Trilala: | Dinsdag, maart 22, 2005 17:45 |
het is niet zeker dat dat begrip hoor komt ... je wordt gewoon verplicht het te aanvaarden, en geen vragen te stellen, want dat is natuurlijk te pijnlijk voor allen. hoop dat hun ouders desondanks alles in hun oogjes blijven kijken! en inzien dat dit hun hartje voor een deel gebroken heeft.. Sterkte voor hun 2 Kusjes Sara |
|
Rani: | Dinsdag, maart 22, 2005 17:17 |
Heel erg mooi verwoord.. Pijnlijk hoor sterkte er mee Love, R. |
|
Lievelingetje45: | Dinsdag, maart 22, 2005 17:05 |
Met stilte gelezen! Kinderen worden altijd de dupe eens zullen ze begrijpen dat het niet anders kon! Zeer prachtig verwoord! Lieve groetjes! |
|
Oorlam: | Dinsdag, maart 22, 2005 17:04 |
dat begrip bij hen komt er ook wel | |
Auteur: Mattijn Langenberg | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 22 maart 2005 | ||
Thema's: |