Elke avond
Rolt diezelfde traan
Steeds over dezelfde plek
Op mijn wang
Eng toch?
Zo’n traan
Een traan van verdriet
Liefde
Woede, angst
Maar vooral pijn
Pijn om anders te zijn
Of misschien juist pijn
Om hetzelfde als anderen te zijn
Pijn
Pijn zal er altijd zijn
Diep in mij
Leef ik in een eigen stijl
Mijn pijn
Pijn van angst
Liefde en haat
Pijn om iedereen te verliezen
Pijn om de woorden
Afscheid op m’n lippen te nemen
Pijn om die ene persoon
Die me zo dierbaar is te verliezen
Maar ik ben je al verloren
Tis zo erg dat mensen soms egoistisch zijn,
En geen rekening houden met gevoelens
Wel ik zeg het jullie nu
T doet pijn
Afscheid te nemen
Afscheid nemen is niet alleen een dag
Je zegt vaarwel aan alles
Het verleden,
De persoon,
De zalige periodes met die persoon
De gevoelens die je koesterde
Af en toe een zwoele kus
Zo heel intiem en zeer oprecht
Maar nu, nu is alles voorbij
Net als een verhaal/boek
Boek is uit
En je leest alweer een ander
Ik ben geen boek
Niemand is een boek, ik ben ik