Toen je me op die manier aan keek maakte ik me zorgen...
Wist ik niet of het zo ver zou komen als morgen...
Voor het eerst was ik bang..
Bang je te verliezen...
Je voor eeuwig kwijt te zijn..
Na het nieuws was ik kapot...
Ik wou even niet meer verder..
Ik wist niet meer wat ik zou moeten doen..
Moeten doen zonder jouw..
Maar later realiseerde ik me dat het wel goed zou komen...
Maar dat was een valse hoop...
Met die gedachte leef ik nu mijn leven..
Bang mijn hart weg te geven....
Bang hem weer te verliezen aan een verkeerd persoon...
Ik zal het nu wel zien...
Ik ben mijn vertrouwen kwijt...
Mijn vertrouwen in jouw....