Gebroken.
Gebroken.
Mijn hart doet pijn,
tranen rollen over mijn wangen
een ziel gebroken
en dat allemaal door jou.
Kon je niet even luisteren?
had je me niet gehoord
je wist toch dat ik niets wou
en toch weer die vervloekte handen.
Ik wil ze niet meer voelen
nooit meer bij je zijn
je kunnen vergeten
en niets meer voelen van die pijn.
Ga nou weg, verlaat mijn hoofd,
want je bent nog steeds van mij
mijn leven gaat door
vol geluk en mooie dingen.
Het gaat door, zonder jou.
Reacties op dit gedicht
| -Rosa-: | Dinsdag, april 05, 2005 21:49 |
| Prachtig alweer geschreven. Nice times will come, really, if you just... ... Keep the dream alive x |
|
| ~Anjo~: | Maandag, maart 21, 2005 21:10 |
| Echt supermooie gedichten simoon, echt ik meen t... ik zat bij sommige echt met n brok in mn keel. Ik wou dat ik zo mooi gedichten kon schrijven... xx Luv u Nikki |
|
| boom: | Zondag, maart 06, 2005 09:53 |
| praat er over met diegene die er voor open staat, dan kan je verwerken en loslaten. dit soort dingen gebeurt veel te vaak, wie staat er nou eens op voor zichzelf, maar ook zeker voor de anderen die nog zullen volgen door zo'n figuur. waarom kan zoiets zich zo vaak herhalen, alleen omdat de slachtoffers niet op durven te staan door angst, schaamte noem maar op. liefs van de boom. |
|
| Poohieke: | Zaterdag, maart 05, 2005 18:01 |
| Mooi omschreven gevoelens...Op een dag lees je dit terug en denk je terug aan deze gevoelens en dan zal je er zelf om lachen.. Je hartje zal wel weer snel helen. Veel sterkte! Groetjes -Poohieke- xXx |
|
| Milyamy: | Zaterdag, maart 05, 2005 13:00 |
| mooi verwoord laat je niet gek maken door anderen...;) koppiej op he liefs en xxx milyamy |
|
| Nemesis: | Zaterdag, maart 05, 2005 12:53 |
| Blijven de woorden staan en ik lees ze... Raar feit. Ik lees wat u ooit neerzette, u probeert iets te verwijderen wat zich in u gezet heeft... mooi verwoord! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Sanora | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 05 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||