helemaal vol
opgeladen
trillend
misschien wel té vol
te lang
te veel
energie en elektriciteit
het moet er toch eens uit
zo blij
al die vlinders
ik ga jou weer spreken
na een lange tijd
maar dan verpest je het ook meteen weer
je schiet de vlinders gewoon dood
en je hebt het niet eens door
door jou
zit ik hier helemaal te shaken
door jou
wellen er om de seconde tranen op in mijn ogen
ik haat je echt zó erg
en tegelijkertijd kan ik je niet loslaten
ik haat dit
en ik haat mezelf
ik haat het dat ik nou juist zo moet zijn
dat ik verliefd moet worden
op zo'n beetje me beste vriendin
en dan nog de hele vriendschap verneuk ook
ik haat het
dat ik gewoonweg niet zonder jou kan
dat ik zonder jou niet kan, of niet wil leven
ik haat het
dat ik nu helemaal zit te trillen
omdat ik er voor de zoveelste keer achtergekomen ben
dat je toch niet meer om me geeft
ik haat het
dat het echt gewoon mijn eigen schuld is
dat ik niet gewoon kan zeggen:
Oke, dus je moet me niet meer
dat is dan jammer, maar ach
nee,
ik moet weer zo nodig alles 10 keer erger maken
ik moet mijn leven weer verkloten
ik kan er niet meer uit komen
elke week is het weer opnieuw
met de dag haat en haat ik je meer
kijk ik op tegen de dag dat ik je weer moet zien
en dan, als ik je weer zie
ben ik weer in de ban
in de ban van jou
jij was degene die zéi dat ie zo bezorgd om me was
en nu laat je me gewoon stikken!
ik haat dit zo erg
ik haat al dit gezeur
ik haat dit hele leven gewoonweg helemaal
ik heb er nu echt geheel geen zin meer in
je behandelt me als een batterij
je laad me op, met haat
en je blijft me maar laden en laden
totdat ik zal ploffen
en dan zal er niet veel meer overblijven
ach jah,
misschien een hoopje stront
maar nee, dat was ik al