Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
weerspiegeling
Weerspiegeling:
Kijkend in de glazen deur
Zie ik een onbekende staan
Een meisje wie ik niet wil kennen
Ze kan zichzelf niet meer aan
Ik zou haar willen helpen
Maar niets dat ik kan veranderen
Zij is zichzelf
Niet zoals alle anderen
Ze wil het wel zijn
Maar ze is het niet
Ze is een meisje
Volgestopt met verdriet
Ik kan niet meer naar haar zien
Ik kan niet meer naar haar kijken
Zonder op te merken
Hoeveel we op elkaar lijken
Ik druk op de bel
Hopend dat iemand thuis zal zijn
Wanneer ze open doen
Loop ik naar binnen
Schreeuwend van de pijn
Reacties op dit gedicht
messed_up_mind vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
messed_up_mind
Gecontroleerd door:
-Suus-
Gepubliceerd op:
01 maart 2005
Thema's:
[Verdriet]
[Kwaad]
[Teleurstelling]