Het is makkelijk om te schuilen,
achter lange mouwen en kleurige bandjes.
Maar soms maakt het me aan het huilen...
1 van mijn mindere kantjes.
Lange strepen op mijn huid, dun en smal,
laten zien hoe ik me voel.
Het is als een mal,
Voor mijn gebroken binnenboel.
Bijna niets kan dat gevoel helen,
de sneeën die ik maak kunnen dat wel.
het is als een langverloren remedie,
die ene remedie verminderd mijn dagelijkse Hel.
Overal waar ik kom ben ik bang,
die angst is als een zware last,
die je opnieuw en opnieuw meesleurt en overrijd,
totdat alles in me is gebroken.
Het is om te vergeten,
het is om te vergeven,
het is om te zoeken,
het is om te vloeken,
het is om te zeggen,
Lange mouwen laten zien,
dat ik er niet meer tegen kan....