daar sta ik dan helemaal alleen
op mijn eigen kamer
niemand om me heen
ik zie het mes en raap he op
mijn gedagten hierover houd nooit meer op
ik word bang....het kan met niet meer skelen
ik wordt nog banger.....
De wonden het worden er steeds meer
ik grijp het mes x op x
wonden waar ik niks om kan geven
ik doe het alleen om de pijn te beleven
ik kijk weer in de spiegel zie mij daar nou zielig staan
.....kijk goed
zie mij nou staan met al dat bloed en pijn
nooit ged8 dat ik mijn eigen moordenaar zou zijn