Jochie van me, je bent m'n eerste.
In een zucht van vrouw moeder gemaakt.
Ik keek in je oogjes, je geur zo bedwelmend,
je aanblik, intens door liefde geraakt.
Je zit verankerd in mijn hart,
voorgoed begraven zit je daar.
Uiterlijk je vader, maar van binnen je moeder,
boordevol humor, maar 't hoofd soms ook zwaar.
Ik heb je zo lief, nog liever dan 't leven,
voor jou ga ik door 't vuur en meer.
Als jij verdriet hebt, voel ik mij onmachtig.
Doet het van binnen onnoemelijk zeer.
Maar als jij plezier hebt en een schaterlach
licht je hele gezichtje op,
voel ik me gelukkig en een gezegend mens.
Want jou gelukkig te zien op deze aarde,
is alles, echt alles wat ik wens.