Het leeft -
Met een stalen gevoel
Een lach zonder ingrediënten:
‘Wat leuk voor je’ dat valt nog te zeggen
Dat kan ik nog menen, soms onbewust misschien,
Maar toch:
‘Wat ben ik ontzettend blij voor je’
Ik zeg het voor de laatste keer, beloof ik je
Nu kan ik het niet meer
Het verleden constant in mijn achterhoofd
Ik open een poort naar het isolement
Van verbannen herinneringen
De laatste keer, ik beloof het je
Niemand ziet de ruggen, niemand ziet
Zijn eigen schijnheiligheid
Bijna verliefd op eigen ego’s
Varen ze weg, weg van wal
Er komen steeds meer schepen bij
Misschien is het ergste nog wel
Dat uitgestoken handen
Alleen maar verder duwen
Linken tussen verliefd en vriendschap
Zijn enkel nog maar een web
Geweven door kleine beetjes ego
Zelf tranen
Nog scherper als afgebroken glas
Vullen mijn gedachtes (de laatste keer,
Ik beloof het je)
Te snel
Auteur: Elisar | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 11 februari 2005 | ||
Thema's: |