Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Gedrocht
Daar sta je dan
met in je handen een zwaar touw
die je meesleept naar de muren
Je vingers nu al asgrauw
Je kunt niks anders
dan rondjes achteruitlopen
en met het touw je problemen
aan de muur vast proberen te knopen
Het zware gedrocht
schuurt in je handen
vervloekt je gedachten
laat je lichaam branden
Je ogen wijd open
wanneer het dikke touw knapt
je mond dicht geklemd
als je naar lucht hapt
Het touw laat je vallen
neemt de muur met zich mee
maar je blijft het ontkennen
Het blijft voor altijd Nee....
Reacties op dit gedicht
traankoe vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
traankoe
Gecontroleerd door:
christina
Gepubliceerd op:
09 februari 2005
Thema's:
[Angst]
[Vroeger/Herinneri]
[Verdriet]