Zonneschijn
De zon komt op
en baant een weg door de wolken heen.
Ik blijf achter de wolken zweven,
vind het wel prima zo, helemaal alleen.
Ik heb geen behoefte aan zonneschijn
of warme om me heen.
Laat mij maar ploeteren in m’n pijn
vooruit strompelend met een enorm blok aan m’n been.
Al die zonnestralen
en m’n gedachten die malen.
Al dat licht
waar duisternis voor zwicht.
Het komt wel goed,
ik breek er wel doorheen,
Maar laat me nu alsjeblieft
gefrustreerd, opgefokt, depri, in mezelf gekeerd, alleen.
© Mouse 26 januari 2005