* Gebroken.. *
Huilend op m'n bed,
starend uit het raam,
beelden flitsen voorbij,
zoveel gedachtens in m'n hoofd.
Een klein meisje,
zoals ik daar zo zit,
zo gebroken, zo beschadigd,
het is niet eerlijk..
Ik zie zoveel voor me ogen,
dingen uit het verleden,
herinneringen over toen,
over de tijd waarin alles fout ging..
Ben kapot..
Kapot door het verleden,
kapot van pijn en verdriet,
beschadigd voor het leven..
Tranen, steeds meer over m'n wangen,
de drang om alles weg te snijden, steeds groter.
Pijn in men hart, steeds erger,
gemengde gevoelens, hopen zich op.
Alles lijkt zo ver weg,
ze willen me zo graag helpen,
alles om me te laten lachen,
al is het maar voor even..
Zullen die herinneringen ooit weggaan?
Zal ik ooit alles vergeten?
Zal ik ooit alles achter me kunnen laten?
Zal ooit de drang om te snijden stoppen..?
Reacties op dit gedicht
| ILse Bruintjes: | Dinsdag, januari 25, 2005 19:10 |
| Hoi meiske Kijk eens naar de positieve dingen van het leven Geniet van de mooi moenten en de dingen die ja kan en leuk vind Het is moeilijk om je verleden te vergeten maar sommige dingen uit het verleden vergeet je gewoon niet die draag je bij je in je hart meiske IK hoop dat je je leven goed ziet en niet als een zwart donker gat. Die alles niet meer ziet zitten Veel sterkte meiske IK hou van jou liefs dikke kuzzz.... mij |
|
| roodroosje: | Dinsdag, januari 25, 2005 17:19 |
| Misschien niet meteen, maar het lukt je wel! Veel liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *sad me* | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 25 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||