Waarom laat je mij niet dromen?
alles zal ooit goed komen.
De brug is stuk, maar ik zal proberen,
de brug is misschien te renoveren.
De brug kan open,
je mag over de brug lopen
Het dal is niet te overzien,
de brug kan nooit zoveel dragen.
Het maakt me misselijk,
ik zit vol met vragen
Het kan hoogtevrees zijn,
maar waarom voelt dit aan als pijn.
Heeft het zin?
Hoe kan ik zoiets van mezelf vragen,
de brug stort in.
Ik ga door het dal,
misschien zal ik ooit de overkant bereiken,
kruipend door het gal.
Met mijn ogen dicht,
zonder te kijken
Ik probeer, leer, begeer,
maar wil steeds meer
Ik open mijn ogen
en zie eerst niks
maar dan:
Leegte en rust
Verdrink ik in de lust?