Ik wil niet meer huilen
Wil me niet langer verschuilen
Dit wil allemaal niet meer
Want het doet me zeer
Verdriet en pijn
Beide gevoelens zijn niet fijn
Pijn en geluk
Beide gevoelens gaan eens stuk
Iedereen hoort te leven
Iedereen denkt aan opgeven
Tranen en een glimlach
Het hoort thuis in elke dag
Je kunt er niet voor weglopen
Je kunt slecht steeds maar hopen
Hopen dat het van zelf weg gaat
Dat je er niet elke dag mee opstaat
Maar toch hoort het ook in je leven
Je wilt er mee verder gaan en door opgeven
Even weet je het niet meer
Want elke keer
Als je besluit om door te gaan
Vind je het moeilijk om te blijven bestaan
Toch leef je nog steeds hier
Heb je nog steeds geluk en plezier
Dan vind je weer geluk
En kan je leven even niet meer stuk
Maar opeens gaat het fout en breek je weer
Dan doet alles weer evenveel zeer
Dan kan je niet meer doorgaan
Wil je echt niet meer bestaan
Dan komen jou tranen weer naar boven
Moet je wederom beloven
Om niet op te geven
Om door te gaan met leven
Die belofte laat je door gaan
Elke ochtend weer op staan
Door elke traan
Zou je weg willen gaan
Zou je weg willen lopen
Ophouden met hopen
Maar toch kun je dat niet
Want er is altijd wel iets wat je ziet
Iets wat je ziet, wat je goed doet
Het geeft je weer nieuwe moed
Je weet dat je door moet gaan
Met of zonder die traan
Die tranen die blijven komen
Richtingloos over je wangen stromen
Je wilt ze niet in je leven
Je wilt ze geen aandacht geven
Toch voel je steeds komen
Je kunt er niet aandenken of van dromen
Je wilt ze weg wensen
Hebt genoeg van alle mensen
Die een arm om je heen slaan
Die willen dat je door zult gaan
Je wilt ze weg hebben, niet naast je zien
Want heel misschien
Weerhouden hun je ervan
Van wat je eigenlijk ook niet doen kan
Dus droog die tranen uit je ogen
Want dan zul je zien dat veel mensen je echt wel mogen
Dat ze er voor je zullen zijn
Je zullen helpen met verdriet en pijn
Dan zul je zien dat jou leven
Te mooi is om op te geven