Waarom?
Elke keer ruzie. Weer een klap voor me kop
Dag naar dag elke dag erger.
Steeds meer op de vlucht.
Steeds meer me zelf opsluiten
’s nachts via het raam het huis uit vluchten.
Het bos in me zelf met een mes snijden.
Weer me zelf bijna niet kunnen houden om me polsen niet flink door te snijden .
School werd steeds meer overgeslagen.
Ook eten was er niet meer bij.
Ruzie met alles en iedereen om me heen
Niemand om me heen begreep me of wilde me begrijpen.
Altijd maar voor blijven doen tegen andere of het goed gaat.
Zo weinig mogelijk laten merken op school
Alles en iedereen zo veel mogelijk ontwijken.
Je was/bent me moeder
Maar hoe kan je dan zo tegen met doen?
Wat heb ik je misdaan?
Ik heb er niet voor gekozen geboren te worden.
Niks kon je meer van me hebben
Ik werd onbelangrijker dan ooit
Tot die besliste donderdag:
Ik Wil Je Niet Meer Zien..!!!
Daar stond ik half 11 ’s avonds buiten op straat..
Wat moet je dan?
De wonden beginnen bijna 1,5 jaar later te genezen
Maar de littekens wat moet ik daar mee?
-Marieke-