mijn gedachten verdwaalt in het verleden...
ik ben vandaag weer opgestaan
met mijn gedachten 10 maand terug in de tijd
op 25 januarie raakte ik voor het eerst je lippen
beschreef die kus toen als een afscheid
een afscheid van een tijd van onbeschreven gevoelens
een tijd die nooit bestaan had voor mij
de realitiet die mij dit liet beseffen:
"wat niet komt,gaat nooit voorbij"
het einde was het dus zeker niet voor ons
achteraf bleek het pas het begin te zijn
van een periode die me nu nog steeds vastklemt
een vol twijfels,onzekerhied,bedrog en veel pijn
de pijnlijke stilte die daarna zolang aanhield
ik die niet meer in jullie wereldje zat
het gevoel een relatie te hebben vernield
die in eerste instantie misschien nooit
een eerlijke kans had
nog steeds verbitterd door de herinering
'weten wat je voelt maar er niets tegen doen'
het had alles zoveel simpelder gemaakt
maar nu ween ik nog tranen voor toen
straks treed ik opnieuw mijn voetsporen in
maar deze keer met een gerust geweten
10 maand later, schat ik zie je nog steeds graag
"hopelijk heb je deze keer geen kip gegeten" :)
blaas, blaas...je weet wel nog..
nu blaas ik de gedachte weg...
(->25/11:jep op men verjaardag!)