het leven is van mij
dus laat me dan ook vrij
heb ik daar dan geen recht op?
altijd stop
ik wil verdergaan
nooit meer stilstaan
alleen dan kan ik gelukkig zijn
zonder verdriet, zonder pijn
nu heb ik alleen maar boel
snapt dan niemand hoe ik me voel?
blijkbaar niet,
ik zit al eeuwen met mijn verdriet
maar niemand die het ziet
ben ik dan echt alleen?
binnenkort word mijn hart een steen
maar die steen is niet echt
ik weet dat hij niet vecht
ik ben helemaal uitgeput
geen leven, geen fut
maar toch moet ik vooruit
die lange lijdensweg uit,
wens me veel geluk,
alleen zo gaat mijn hart niet helemaal stuk...
groetjes van