Mijn moederke . . .
las zojuist een gedicht
over de verdeling van
juwelen van moeder
het trof me dat ze
er met zoveel herinnering
zitten aan hun overleden moeder
mijn eigen moeder stierf jong
‘k heb nooit geweten dat moeder zong
dat ze blij was heb ik vaak gezien
en dan genoot ze ook nog bovendien
de zachte trekken van haar gelaat
blijven me bij, ook als ‘t niet op foto staat
in mijn geheugen gegrift is haar gezicht
kan ik niet zo maar beschrijven in een gedicht
nu vind ik haar de liefste op deze wereld
kon kwaad worden, soms heel vervelend
kreeg ook medelijden met haar
als ze was uitgegleden, dat was zwaar
als kind vond ik mijn moeder de beste die er was
omdat vader dan ook niet vaak thuis te vinden was
ik genoot van haar aanwezigheid, zo lief
maar broer was haar echte hartendief
op zestig werd ze reeds zwaar dement
het duurde niet lang, haar levensloop is gekend
pas drieënzestig was ze toen ze overleed
zo jong nog, weet dat ik je nooit vergeet
nu pas hebben we de juwelen van moeder verdeeld
mijn schoonzus heb ik met het zwaarste en mooiste bedeeld
haar armband, die ze kreeg van vader, gaf ik haar
de andere stukken liggen hier, die ‘k voor mezelf bewaar
haar oorstekertjes wegen niet veel
‘k vond ze als kind mooi, schitterend, ik streel
ze met veel liefde, zie weer haar gezicht
tevens kan ik haar hulde brengen met dit gedicht
ronjatje: | Donderdag, december 30, 2004 02:00 |
je gedicht is prachtig ik kan niet zeggen wat je bedoeld maar een soort 2de moeder van mij is overleden toen ik 13 was het was een zware klap het doet me nu nog veel pijn veel sterkte en moed | |
Auteur: Ivoke | ||
Gecontroleerd door: -Suus- | ||
Gepubliceerd op: 19 december 2004 | ||
Thema's: |