Jouw lach danst in mijn traan ...
Starend in de diepte
Kijk ik op jouw ogen neer
Stil en donker
Zijn geschreven
Tussen aarde in een roos
M’n vingers
Strelen nog eens zachtjes
De laatste keer maar weer ...
Maar ik denk aan hoe wij waren,
En jouw lach
Danst in m’n traan,
Hoezeer ik ook zal huilen,
In m’n herinnering
blijf jij steeds voort bestaan ...
Over dit gedicht
| Auteur: Elientjen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Toonie | ||
| Gepubliceerd op: 19 december 2004 | ||
| Thema's: | ||