loslaten
Vrolijk doe ik mij voor
Niemand heeft het door
Dat binnenin de tranen stromen
En dat ze alleen maar blijven komen
Zoveel ellende en zoveel verdriet
Maar niemand die dat ziet
Want weer dag naar dag
Op mijn gezicht een lach
Geen gesproken pijn
Want verborgen moet het zijn
Niemand die in mijn ogen kijkt
Ziend dat de lach maar schijn blijkt
Als maar de gevoelens in mij proppen
Om ze voor de wereld te verstoppen
Dieper en dieper in mij
Want ik wil ze niet vrij
Zoveel gevoelens diep in mij
Nog even en er kan niets meer bij
Ik ga eraan kapot
Toch elke keer weer die kluis op slot
Want wie zou mij immers geloven
Ik zou alleen maar aan de kant worden geschoven
Dan zou ik worden achtergelaten
En alleen maar mezelf kunnen haten
Toch zo kan het ook niet verder gaan
Door al dat gewicht kan ik nauwelijks op mijn voeten staan
De gevoelens wegen zo zwaar
Ze loslaten, kon ik dat maar!