-+-delict-+-encore-+-
zilver. ik aanbid het zilver
zwervend op tafel, al jaren geen aanraking gevoeld
ijskoud bevroren aan het kleed
het mes ziet rood
gaf zoveel leed
goud, ik aanbid het goud
een kapotte ketting op de vloer
goedkope 8 karaats, de eigenaar was een 28tig jarige hoer
alsof satan haar heeft bezeten
heeft ze uit woude met het zilveren bestek gesmeten
en het mes raakte haar onschuldig jonge zoon
en de klok tikt verder.
verder weg van het gebeuren
geen ziel zal nog om haar en haar zoon treuren
en de klokt tikt verder.
maar in het huis stond de tijd stil
de lichamen zijn nog warm
het kindje ligt op de koude grond
mes in de rug, en van voren een uitstekende verse darm
de frustratie's van de moeder hangen in de kamer
een grote knal van woede, alsof het klink als het vallen van een hamer
die de grond nooit meer raakt, die voor eeuwig zweeft
met een bocht om heen gelopen, alsof alles er om heen nog leeft
buiten is het anno 2004, binnen is het 3 januari 1961
bloemen print behang, niet mooi afgewerkt. vele meters lang
geen kwaliteit door de armoede die er zweeft
de voordeur gaat open, het kind staat op
het leeft weer, of heeft al die tijdt geleeft
het kijkt me recht in de ogen. ik verga van de schrik en schreew
vermoord, zoveel jaar geleden
en opstaan in een andere eeuw
fantasie. maar het lijkt allemaal zo echt
niet eens een leuke gedachten, maar als de duivel zo slecht
een levens echte droom, of een niet eindigende nachtmerrie
of is het wel degelijk echt
maar zal er iemand mij geloven
of word ik straks wakker, en heb ik het gedroomd
ik heb kippenvel, van angst
ik ben compleet verdwaald
en als de jongen zijn ogen sluit
word het tragedie opnieuw herhaald
en ik zit er weer midden in
laat me gaan, alsjeblief
ik heb geen zin