zaols de wolken verschuiven
verdwijnen men gedachten
geen zin om te fuiven
men lach verdwijnt
denk je dat het nog zal gaan
denk je dat ik nog voor je zal klaarstaan
dat ik de stap niet durf zetten
dat jij me zou het kunnen beletten
tot de dingen waarvan ik spijt zou kunnen krijgen
veel gepraat ,veel woorden
maar daden daar komt het niet van
wan tik ben inderdaad te bang
te bang om te zijn wie ik ben
ik mij als een volwassen persoon te gedragen
neen in plaats daarvan gedraag ik me
achterdochtig en schuchter ,
slim ben ik ook niet maar ik heb
toch een iets dat ik wel zeker weet dat ik
een vriendin ben voor het leven
en ook al beseft ze het niet
ze zal geen tweede dochter krijgen zoals ik