Zoals de wereld wenst houd ik me sterk
omdat ik niet weet wat ik zeggen moet
Maar lees tussen de regels van mijn lied
en vind dan pas wat ik voor je achterlaat
Terugbrengen naar waar het was dat lukt niet
hoe je het ook probeert; zelfde adreswijziging
Mijn blessures, mijn zegeningen alles opgeteld
ben jij hetgene wat mij achtervolgt, jij blijft over
Samen kunnen we niet zitten in de luie stoel
Ieder op een leuning, het kussen de oceaan
onoverbrugbaar doorspekt met haaien met honger
lief ik geef me over aan de overstroming, ciao
Dat was het dan dit is mijn laatste buiging
de knieval die ik maak wil hetzelfde zeggen
Misschien heb ik je allang verloren win ik nooit
Maar zeggen dat ik niet geprobeerd heb dat niet
Dan nog liever vastroesten alvast aan de nagels
in mijn zes planken die ik bestellen zal; ik zie
Zelfs in jouw donderwolken de zon niet meer
En hoe ik het ook probeer; altijd weer die regen
Martine Gieze: | Vrijdag, december 10, 2004 07:51 |
tja...het kan moeilijk zijn he...de liefde!!! mooi beschreven! sterkte, liefs, Mart |
|
Auteur: Han Sterk | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 09 december 2004 | ||
Thema's: |