Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Gemis
Ik mis nog iedere dag
je bemoedigende woorden
je steun en je begrip
die mijn pijn een beetje smoorden
Ik mis nog iedere dag
het plezier wat we maakten
lachend door onze tranen
de wereld die we laakten
alles leek te kunnen
zorgen leken minder hard
het kwade leek voorbij
beginnen aan een nieuwe start
maar niets is minder waar
heftiger als nooit tevoor
kwam de pijn terug
tot hij mijn lach bevroor
nog leef ik in een leugen
en lijkt de weg te lang
zonder mijn steun en toeverlaat
ben ik ontzettend bang
Reacties op dit gedicht
star* vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Wendy Hoos
:
Maandag, december 06, 2004 19:59
Mooi gedicht, ik ken de angst. Sterkte!
Over dit gedicht
Auteur:
star*
Gecontroleerd door:
Sheena
Gepubliceerd op:
06 december 2004
Thema's:
[Angst]
[Eenzaamheid]