het is net alsof m’n lippen
zijn gedompeld
in het ijs
en de koude is gedrongen
door de bescherming
van m’n woordenwijs....
het is net alsof m’n ogen
hun lichtjes zijn verloren
die ik sprak in elke zin
en m’ handen
zijn geboren
zonder vingers in.
het is net alsof
ik wandel
in de straten van het ijs
en ik de heerser van de stilte ben,
beheers over al het donker en het grijs ...