omalief
bevende vingers
raken me aan
ben je het echt?
lang niet meer gezien
zo erg gemist
ja, ik ben het echt
tranen biggelen
over rimpelige wangen
het spijt je zeer
na het overlijden
van je zoon, mijn vader
zag je mij niet meer
mijn lievelingsoma
door een familiekwestie
uit mijn leven gerukt
jaren geen contact
ik was nog maar kind
ik heb haar opgezocht
niemand zo blij
als wij met zijn twee
we huilden van geluk
ze is er niet meer
behalve een foto
koester ik herinneringen
Lia, 1 december 2004
Lieverdje: | Donderdag, december 02, 2004 06:48 |
Hou die mooie herinneringen bewaart in je hart! Weer zeer schitterend gedaan! Liefs |
|
Sunflower Ria: | Woensdag, december 01, 2004 20:32 |
hou de dierbare herinnering/ ontmoeting met haar, jouw oma maar heerlijk vast,jammer genoeg heb ik mijn beide oma's nooit gekend liefs en knuffel Sunflower Ria |
|
lommert: | Woensdag, december 01, 2004 19:59 |
lommert: | Woensdag, december 01, 2004 19:59 |
Dit gedicht dioet me veel.Oma en ik...de tijd gaat door, maar wat zou ik die tijd graag terug halen..een Koningin voor mij,...nog steeds xxliefs willem |
|
Irdana: | Woensdag, december 01, 2004 18:20 |
woorden schieten mij te kort met liefs Irdana |
|
Luijkx: | Woensdag, december 01, 2004 17:33 |
Heel erg mooi geschreven, koester die prachtige herinneringen van jullie 2! Liefs, |
|
- ike -: | Woensdag, december 01, 2004 16:44 |
het is altijd verdrietig je oma te verliezen, vooral als ze een speciaal plekje heeft in je hart. maar altijd zal ze bij je zijn... erg mooi geschreven liefs, |
|
Auteur: Lia van der Fluit | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 01 december 2004 | ||
Thema's: |