Onsterfelijke liefde
de klank van jouw stem
dichterbij dan mijn
hart verdragen kan
sla ik ogen neer
in een blik op
verledentijd
gespaarde herinnering
zal niet vervagen in een
mist die toekomst heet
want ook daar vond ik
tussen grauwe wolken
het lichaam van een ster
deze verlicht mijn donkere
nachten als een welkome
omarming in mijn duister
maar jouw woorden
zo dichtbij, klinken als
waanzinnig gefluister
dat zelfs in onze herkenbare
stiltes, onze liefde
onsterfelijk zal ademen
Renate-td-: | Woensdag, december 01, 2004 23:59 |
Sluit me helemaal bij sunset aan, prachtig gedicht! | |
aquaangel: | Woensdag, december 01, 2004 14:35 |
dankje sunset | |
sunset: | Woensdag, december 01, 2004 09:03 |
Wohw! Prachtige poëzie. Liefs / sunset |
|
Auteur: aquaangel | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 01 december 2004 | ||
Thema's: |