Ik voel mij zo alleen en leeg van binnen,
en wil het eigenlijk niet uiten...
Ik weet niet waar ik moet beginnen,
kan het niet meer binnen houden,het wil naar buiten...
Voor de buitenwereld heb ik een masker op,
vrolijk,spontaan en met een lach...
Maar ik red dat nu niet meer en stop,
en zeg alleen iedereen nog vriendelijk gedag.........
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
En toch...ergens wou ik dat ik de kracht kon vinden,
en energie had om te vechten .... nog 1 keer...
Mezelf nog 1 keer voor de kar te binden,
waar vind ik die kracht...het doet zo'n zeer....
Eenzaam,down,leeg en moe,
en 2 kanjers van kids om voor te zorgen...
Zeg me, waar moet ik naar toe,
waar zit die kracht in mij verborgen...
Ik wil me kids zo graag het geluk geven,
maar weet zelf niet wat het is...
Ik gun ze het "perfecte" leven,
iets wat ik zelf zo enorm mis....