Ik weet nie waar ik moet beginnen
Het zit namenlijk heel diep van binnen
Ik snij mezelf dat weet je
Maar dat daar een rede voor is vergeet je
Eerst wilde ik het alleen maar proberen
Nu is het alleen nog om de zandloper te keren
Proberen het leven steeds een stukje korter te maken
Net zolang tot het mes me te diep zal raken
Er eindelijk een einde zal zijn
Kan leven zonder pijn
Je ziet het misschien niet
Maar ik lijd diep van binnen verdriet
Ik zal het je misschien nooit uit kunnen leggen
Maar één ding moet ik je zeggen
Het ligt niet aan jou
Want je weet toch dat ik van je hou
Misschien ben jij nog de enigge waarvoor ik leef
Want eigenlijk is het de dood waar ik naar streef
Ik weet niet of ik dit allemaal nog wel wil
Ik ben liever misschien voor altijd stil