Midwinterse sneeuw
Mijn gestalte baadde in het vlakke,
fletse licht van midwinterse sneeuw.
Ik sidderde de warme klanken van jouw
naam in mijn hart verpakt als een
vervroegd kadootje, vol verwachting.
Mijn stappen smolten de sneeuw tezamen
met mijn hart dat het bevriezen moe was.
Hervond ik het kwijtgeraakte weer terug in
de glans van jouw ogen, ontwaaktte ik mijn
eigen lente op die koude winterse dag.
Verloren liefde nooit gekend tot ik werd
gevonden met een blik die elke diepte van
de nacht liet zweten. Een herkenning zonder
naam verdronk ik voor eeuwig in de adem van
jouw lach.
Auteur: aquaangel | ||
Gecontroleerd door: Suus | ||
Gepubliceerd op: 29 november 2004 | ||
Thema's: |