leven in de leugens
ik was blind, misleidend
overtuigend, maar niets was minder waar
geloofwaardig, zoals een profesioneele leugenaar
ik had vertrouwen, te veel. alleen in mij
maar die gedachten ging te snel voorbij
ik werd overvallen, ik werd niet meer gelooft
ze hadden me door, mijn stem was verdooft
ik kon er niet onder uit, ik was zo goed als gesnapt
ze zijn kwaad, ze zijn er allemaal in getrapt
met de ogen na gekeken.. ik hoor hun gedachtens breken
ik voel hun haat, ze willen me niet meer zien
ze zijn stuk voor stuk kwaad
en ik ben dood, voor hun..verdronken in de leugens die ik ooit verzon
ik was al dood, al voor dat het begon
ik koos voor het bad, dat niet bestond
onzin, fictie..fantasie, het kwam allemaal uit mijn mond
nam ik mezelf wel serieus, dacht ik dat wat ik zei echt bestond
leef ik in mijn eigen gedachtens en vertel ik wat er gebeurd in de wereld waar in ik leef
de wereld van mijn fantasie, maar ook gelijkt tijdig de leugens waar ik in leef
ik ben er in gaan zwemmen, verdronken, en nooit meer boven gekomen
gezonken, tot de bodem, voor altijd in mijn dromen