"emancipatie is slopend"
tassen vol boodschappen
nog even na 6 uur
rennend door de supermarkt
je schoenen vol met vuur
dat allerlaatste brood
en het laatste pak met koffie
zwetend als een weet-niet-wat
in je dagelijkse kloffie
rennend naar de kassa
oh mijn god wat een rij
langzaam word je ongeduldig
met een winkelkarretje aan je zij
eindelijk ben je aan de beurt
maar de kassierre schiet niet op
boodschap voor boodschap
was al dat rennen dan voor nop
eindelijk alles afgerekend
snel alles in de wagen
sleutel in het contact
de stress begint te knagen
Als je dan eindelijk thuis bent gekomen
en een blik werpt op de klok
zie je dat het 5 voor half is
je gooit snel wat groente in de wok
als een wervelwind dek je snel de tafel
bordjes en bestek
Je echtgenote komt bijna thuis
het zweet staat in je nek
alles is dan eindelijk klaar
je echtgenote die komt thuis
ze pakt snel een bord met eten
en ploft neer voor de buis
maar ach ,ja je bent tevreden
op je gezicht vormt zich een lach
langzaam begin je zelf te eten
en bereid je voor op nog zo'n dag