Vergeet dan waarom je van me hield en
lach om wat je aan me had
zet je tenen schrap
en sprint
zie
Dat er vast aan de andere zijde een
man; gespierd en oliedom
met je vrijen wil
in Aziƫ of
Almelo
Dat het gebeurt dat mensen groeien
beide naar het licht maar
de een links, rechts
de ander
stil
Groet ik samen met je onze zomer
de zon schijnt op blad
het mijne dor
jouwe
nat
God het zweet breekt me uit ik ben
de helft van mezelf man
zonder stem; ziel
verpakt in
eelt
Dus
Als het
Je uitkomt ooit
Me terug te willen zien over
een dag op zes, een jaar of tien
Dan
Heb ik vast
Een antwoord op de vraag
Die jij me stelde toen je vertrok; de deur
achter je dichtsmeet met een armzwaai en alleen
Ik nog
Woonde in
Het luchtkasteel dat
We bouwden op onze dromen en
De stoutste ideeen die we hadden; onze toekomst
Twaalf
Kinderen en een
Kippenren, een veranda met
Schommelstoelen en een spinnende kater
Een visvijver met salamanders en eenden; lawaai
En dat
Antwoord is
Omdat je het van me
Verlangt en niet omdat ik het wil
'Ja, lief, van alles dat ik had, zal ik jou het meeste missen'
Auteur: Han Sterk | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 09 november 2004 | ||
Thema's: |