Als ik toch vleugels als de arend had
Of golven als de zee…
Had ik bladeren als de bloemen,
Misschien zat dan alles mee?
Misschien was dan alles beter
Minder gecompliceerd
Zeker minder ingewikkeld
En kon ik leven ongedeerd
Helaas heb ik geen vleugels,
Geen golven en geen blad…
Helaas kan ik slechts wénsen
Dat ik die gave had
De gave om te leven
Zonder zorgen en verdriet
De gave om te geven
Zonder grenzen en limiet
Nu moet ik zien te vinden
Mezelf in eerlijkheid
Het voelt soms bijna ‘doenloos’
En levert vaak een strijd
Maar bij elk nieuw ochtendgloren
Geef ik mezelf een nieuwe kans
En leef ik om te vinden
Geluk en mijn balans
En als ik daarmee kan bereiken
Dat ik jou weer tegenkom
We samen verder kunnen reiken
Naar een doel voorbij ‘waarom’
Dan keert voor mij de kleur terug
In alle somber ‘grijs’
En zijn wij beide winnaars
Van de eerste prijs.
Dus heb ik het gevonden
Het antwoord op mijn vraag
En wil ik leven gewoon als ‘ik’
Gisteren, morgen en vandaag.
07/11/04