Morgen ben ik ziek,
dat kan ik je nu al wel voorspellen.
De glazen die ik leegdrink,
zijn op een hand niet te tellen.
Maar wat hebben we een schik,
deze avond is zo fijn.
Dus wat kan mij het schelen,
hoe verrot ik morgen zal zijn.
Een praatje hier, een praatje daar,
ik lul de hele avond aan elkaar.
Af en toe kan ik me niet bedwingen,
om keihard met die herrie mee te zingen.
Je kijkt me aan en je ziet,
dat ik van elke minuut geniet.
Thuisgekomen, rol ik meteen in bed
kleren nog aan, maar de feestmuts afgezet.
Alles draait,inclusief mijn maag,
maar nog niet ziek,nog niet vandaag.
Ik wordt wakker van de hamer,
die doorbonkt in mijn hoofd.
Jij zou me toch waarschuwen?
Dat had je toch beloofd?
Nu hang ik boven de pot,
met een vinger in mijn keel.
Weet niet wat ik heb gedronken,
maar blijkbaar veel te veel.
Ik kan nu niets verdragen,
niet eens een slokje water.
Wat is het toch een rotgevoel,
die verdomde kater!!!
nou peet hoop dat dit gedicht positief genoeg is!
Auteur: anita28 | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 08 november 2004 | ||
Thema's: |