lopend in de duister nis dwaal ik rond.
ik kijk niet op of om ik kijk alleen maar naar de grond.
de sterren in de lucht geven een helder licht .
maar niet meer in mij leven,ik heb veel te veel lasten en dat is een zwaar gewicht.
ik wou dat ik het licht weer kon vinden in mij leven.
dan pakte ik het vast en liet ik het kleven.
dan liet ik het licht nooit meer doven.
en heelde ik me hart en al die kloven.
al die lasten wat ik dan draag laat ik gaan.
dan kan ik weer op nieuw beginnen ,een nieuwe ik zal dan bestaan.
jammer ge noeg heb ik het licht nog niet gevonden.
en is me leven nog niet met het licht verbonden.
ooit zal ik het licht weer vinden.
en me leven daar aan verbinden.
alleen is het de kwestie dat ik het heel goed zoeken moet.
maar dat komd wel goed.
maar tot die tijd zal ik blijven dwalen.
en elke keer op nieuw weer valen.