Doorkijkend het stralen der natuur,
de kleurenpracht verblind mijn ogen,
het orkest der gevleugelden streelt mijn oren,
overvalt mij ineens een drukkend gevoel van eenzaamheid.
Ook al is de esthetiek der vlinders haast ongeëvenaard
en heb ik nog nooit zulke mooie bloemen aanschouwd
en heeft de zon nog nooit zo prachtig geschenen,
alles valt in het niet bij de schoonheid van jou.
Als ik jouw stem hoor, is er geen vogel
Als ik je zie, zijn er geen bloemen
Jij bent de enige in mijn gedachten
In mijn wereld waar ik van droom
zijn wij vol verrukking samen
Een wereld die ik niet durf te verlaten