Lieve Sanne, je was nog maar zo klein
je was nog maar vijf jaar oud
maar toch ben je gister van ons heen gegaan
als ik er aan denk, krijg ik weer kippenvel en heb het meteen weer koud
nooit meer zal ik je lieve lach weer zien
nooit meer zullen we samen spelen
nooit meer samen naar Niels toegaan
en nooit meer je poppen verdelen
nee, nooit meer zal je hier weer zijn
je ouders weten niet meer wat ze moeten
jij bent het derde kind dat ze verliezen
het doet hun hart zo'n pijn
je was nog maar zo'n lief, klein kind
jij was de zon in je ouders leven
jou dood maakt ons allen blind
was je maar gebleven..
maar de ziekte was te sterk
je kon het niet meer aan
je hart was te zwak
en haalde je hier vandaan
lieve, lieve san
ik weet dat je nooit meer bij ons zal zijn
dat doet iedereen erg veel pijnn
maar ik zal aan je blijven denken zoals je was
nee, lieve sanne, nooit meer zal ik jou vergeten
Ik mis je en ik hou van je..
* Sanne is gistermorgenvroeg overleden, ze had kanker, en omdat ze pas vijf was, kon ze het niet aan. Ik heb veel gedichten over haar geschreven in de periode dat ze ziek was. We missen haar allemaal nu al heel erg veel*