jij, jij bent zo normaal,
dat je niet eens weet hoe ziek ik eigenlijk ben,
en toch, alles wat je doet spreekt me aan,
al heb ik alleen nog maar contact met je via msn,
maar jij mag er niet achter komen,achter al die dingen,
nee ik wil het niet, dus ik ga ze verdringen,
jij, met je appartement, je baan, je kat,
jij weet wel wat voor leven ik de afgelopen jaren heb gehad,
en ik weet dingen van jou,...
ik ben zo in de war, maar doe zo mijn best het je niet te laten merken,
omdat ik zo graag naar de toekomst wil gaan werken,
wie weet worden we goede vrienden, maar dan mag je niet weten,
over alle dingen die aan me vreten,
ik heb je veel verteld, maar lang niet alles,
neen, in details wil ik niet altijd treden,
maar jij,...hoe jij mij nu ziet,
ik weet zelf niet eens meer hoe ik was in mijn verleden,
ik wil en ga een ander meisje worden,
eentje zonder een zieke blik,
en ik wil dan als jij verdrietig bent,
dat ik jouw humeur weer opkrik,
want nu is het nog altijd andersom,
en ik weet, daar gaat het je niet om,
op een dag hoop ik te kunnen zeggen dat ik je echt ken,
maar toch blijf ik bang dat je erachter komt hoe ik eigenlijk ben.....
een bang meisje