Een Wet Van "Gevoel"
Doorgedrukt in JOU regels
Dwalende sporen
Leiden me af van wat ik weet
Wat ik wil
En wat ik voel
Kronkelende hersenspinsels draaien
Om leugens en om waarheden
Die voor mij achterstevoren opgesteld worden
Waardoor mijn tranen de grond raken
Onbegrip vult mijn longen
Mijn hart krimpt bij ieder woord
Ik ben niet fout, maar zo voelt het wel
Omdat jij die zinnen in mijn hoofd drukt
Alsof het “alles” is
Ik heb mijn geloof en mijn gevoelens
Mijn licht en mijn donker
En het enige wat jij doet
Is alles overhoop halen en wegkijken
Mij achterlatend als een wankele traan
“Beginnend bij verdriet
Vinden wij de troost
Zwart, duister en toch licht”
Woede dreigt omhoog te vloeien
Met tranen die het gevoel uitdrukken
Maar alles blijft verborgen achter, die grote
Mooie Muren van bescherming
NaMeLeSs: | Woensdag, december 15, 2004 19:32 |
you make me cry by every poem you write je kan zooo prachtig schrijve |
|
Further-Away: | Woensdag, oktober 13, 2004 13:49 |
Wauw, meisje.. :$ Echt geweldig mooi geschreven, maar zo triest! Ik weet wel dat je het allang weet, maargoed; praten/huilen/schreeuw het eruit/weg! Het helpt! :$ Liefs. |
|
herbymini: | Dinsdag, oktober 12, 2004 23:05 |
ik weet het. Maar het eruit gooien lucht ook wel eens op. Prachtig verwoord. Liefs herbymini |
|
Auteur: FrogCess | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 12 oktober 2004 | ||
Thema's: |