Lieve Oma,
5 jaartjes geleden werd je ziek,
toen raakte je in paniek.
Toch bleef je vechten,
voor jezelf en je rechten.
Toen moest je ons toch verlaten,
ik kreeg het te laat in de gaten.
Afscheid nemen kon ik niet,
ik vond het te erg dat je me verliet.
Nog steeds ben ik verdrietig,
je was maar achtenzestig.
Dat is te jong om te gaan,
nu ben je hier zo ver vandaan.
De zondagen voelen koud,
maar jij, jij had een hard van goud.
Soms denk ik, daar staat oma dan,
maar dat is gewoon een achtelijk plan.
Het kan niet wat ik denk,
dit gedicht is wat ik aan jou schenk.
Hopelijk zie ik je weer gauw,
in mijn dromen, OMA IK HOU VAN JOU!!